|
Beste Barbara,
de fysieke werkelijkheid kent de
hoogste vorm van interactiviteit als het gaat
om de beleving van objecten. Denk aan
het beetpakken, voelen, ruiken en manipuleren van een object met de hand of
met een dataglove in virtual reality. Verder over het benaderen en je
weer verwijderen van een schilderij of het browsen
door een virtueel kunstwerk op Internet of in virtual
reality.
Het bijzondere van de interactiviteit
binnen cyberspace is de (bijna) afwezigheid van de
ruimtetijd. Het bekijken van een
schilderij of het kijken naar een beeldscherm is verschillend in materiële zin,
maar behoeft niet wezenlijk te zijn voor het beleven van kunst.
Vermoedelijk is de textuur/huid van het schilderij de laatste decennia
belangrijker geworden onder invloed van de opkomst van het beeldscherm als
steeds belangrijker drager van kunst. Maar Fresco, beeldscherm, olieverf, chocola, wandeling, tekst, ruimte,
cyberspace, wat maakt het uit, als het maar
datgene is wat we kunst kunnen noemen.
Vorig jaar deden we een experiment met leerlingen
van het Haags Montessori Lyceum aangaande het verschillen tussen fysieke en
virtuele werkelijkheid.
De leerlingen kregen de opdracht onderzoek te doen
naar de totstandkoming van een traditionele tentoonstelling over Weissenbruch in
het Gemeentemuseum van Den Haag. Vervolgens werd gevraagd een dergelijke
tentoonstelling vorm te geven op Internet m.b.v. interactieve 3D software.
Fysieke en virtuele werken werden tentoongesteld in een aparte zaal van het
museum tentoongesteld naast de expositie van Weissenbruch. De virtuele presentatie in de vorm van de wereld CyberArt is
nog te vinden op Internet via aanwijzingen bij www.hollab.org kan je er komen.
In een openbare ruimte zoals een museum is het goed
mogelijk beamers te gebruiken in plaats van monitoren. In een museum of
bibliotheek ga ik ook niet achter een monitor zitten, dat doe ik liever
thuis.
Met groet, Martin Sjardijn
----- Original Message -----
Sent: Tuesday, February 27, 2001 6:26
PM
Subject: Re: [Nettime-nl] netart, publiek
en musea
Beste Martin,
ben je niet van mening dat Digitale Kunst een andere relatie met het
publiek heeft dan traditionele kunst. Alleen het feit al dat de meeste
digitale kunst met name netart interactief is maakt dat de relatie
toeschouwer/object veel actiever wordt. Ik vind dat kijken naar een schilderij
en proberen een kunstwerk op een computer bekijken niet te vergelijken valt.
Er zijn zoveel verschillen Digtale kunst is mediated, alleen te bekijken via
een beeldscherm de afstand tussen publiek en kunstobject is veel kleiner het
medium is intiemer (via de computer in de huiskamer) Vanuit die optiek ben ik
van mening dat exposities voor digitale kunstobjecten anders aangepakt moeten
worden dan traditionele tentonstellingen. Een expositie waar een aantal tafels
met computers zijn opgesteld prikkelt mij als bezoeker niet.
graag jouw reactie
groetjes barbara
>From: "Martin Sjardijn"
>To: "barbara" ,
>Subject: Re: [Nettime-nl] netart, publiek en musea
>Date: Sun, 25 Feb 2001 01:36:30 +0100
>
>Beste Barbara,
>kunstenaars zijn zich hopelijk per definitie
hyper(cyber)bewust.
>Alle kunst ook de klassieke fysieke museumkunst gaat een unieke
relatie aan
>met het publiek. Input aan de toeschouwer thuis op het
beeldscherm of in een expositieruimte verschilt niet wezenlijk.
>In het ene geval loop je naar de computer, in het andere geval
naar de musuemruimte of galerie.
>Het laatste is over het algemeen gezonder voor het lichaam op
de lange duur.
>Echter met fittness valt ermee te leven.
>
>groet martin sjardijn
>
> ----- Original Message -----
> From: barbara
> To: nettime-nl@nettime.org
> Sent: Friday, February 23, 2001 7:21 PM
> Subject: [Nettime-nl] netart, publiek en musea
>
>
> Ik denk dat als ik stel dat NetArt een uniek product is dat
geen of weinig precedenten kent, iedereen het met me eens is.
> Wat ik me echter afvraag is of kunstenaars zich bewust zijn
van de veranderde relatie tussen publiek en kunstwerk. Ik bedoel hiermee dat
netart een unieke relatie met het publiek heeft. Het kunstwerk ontvouwt zich
pas na input van de toeschouwer. De toeschouwer heeft dus een actieve rol in
het geheel die niet te vergelijken is met het bezoeken van een tentoonstelling
en passief (de hersenen buitenwege gelaten) naar een schilderij staren.
> Dat brengt me meteen bij een tweede vraag. Hoe te
tentoonstellen? Is NetArt echt alleen maar gemaakt voor het net of zou het ook
een plaats in een museum verdienen en op wat voor manier dan. Hoe moeten
tentoonstellingen die bestaan uit digitale kunstwerken opgebouwd worden willen
we die unieke relatie met het publiek behouden......
Get Your Private, Free E-mail from MSN Hotmail at http://www.hotmail.com.
|