Ron Peperkamp on Tue, 2 Oct 2001 00:49:28 +0200 (CEST) |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
Re: [Nettime-nl] Re: Enzensberger - inhoudelijk (was Re: derde kolonne) |
Leo schreef: > Maar niet het repertoir is het probleem, maar wel hoe en wanneer er iets > uit dat repertoire gespeeld wordt. Niet de psychologie staat centraal, > maar de geschiedenis. Exact de reden waarom ik mij afvroeg hoe het komt dat de ene samenlevingsvorm er beter in slaagt excessen te voorkomen dan de ander. Hier zijn inderdaad lessen uit de geschiedenis te leren - dat is tenminste wat ik als 40-plusser meteen denk. Deze gedachte wordt echter direct gevolgd door de (retorisch) vraag of jonge mensen dat ook nog wel willen doen. Misschien zijn zij helemaal niet geïnteresseerd in de 'oplossing' van een 'vraagstuk'. Misschien zijn zij eerder geneigd (d.w.z.: in staat) zich gewoon te schikken naar nieuwe omstandigheden. Misschien is hun antwoord op de toenemende aanwezigheid van abnormale (al of niet bedreigende) verschijnselen, het simpelweg negeren ervan. Laten we als voorbeeld even afstappen van het toch wat abstracte terrorisme en iets kiezen dat veel dichterbij ligt, nl. het toenemende aantal zwervers. Ik herinner mij nog de eerste zwerver in de Leidsestraat ('heb-e misschie 'n gulle voorme'). Ik herinner mij ook de brede publieke belangstelling waarin deze zwerver zich mocht verheugen: dit was een fenomeen dat in onze moderne samenleving niet zou mogen voorkomen. Een kleine 20 jaar later zie ik hoe jongeren dit fenomeen als vanzelfsprekend onderdeel van het stadsleven hebben geaccepteerd. Als probleem is het uit hun belevingswereld geschrapt: het is een probleem van ànderen (professionele hulpverleners, beleidsmakers, politie, etc). M.a.w. : de geschiedenis van de ongelijkheid is voor hen helemaal geen issue. De dagelijkse confrontatie met het 'abnormale' is gewoon een 'inconvenience' waar je prima omheen kunt leven. Nogmaals: dit is geen veroordeling - ik probeer slechts een verschijnsel te begrijpen. Misschien is de acceptatie van de zwerver een psychische vingeroefening voor hoe men straks met dramatischer manifestaties van ongelijkheid zal omgaan. Want dát de ongelijkheid naderbij komt en deze steeds explosievere vormen zal aanemen, staat natuurlijk buiten kijf. > Daarop te focussen lijkt me beter dan het enige te doen dat uit > Enzensberger betoog volgt: het maken van psychologische testen voor > zelfdestructiviteit en deze 'zelf-destructivisten' preventief elimineren . Deze invulling is een beetje flauw. Enzensberger probeerde slechts aan te tonen hoe het zelf-destructieve element van terrorisme zich ook in andere vormen in onze samenleving manifesteert. In zijn betoog repte hij verder met geen woord over oplossingen. Heel verstandig want het is zeer wel mogelijk dat er helemaal geen oplossingen zijn. Op mijn zwartste momenten (en met het naderen van de herfst nemen deze nogal toe), zie ik in ieder geval weinig licht aan de horizon. Zo is het misschien volkomen absurd om te denken dat de egalitaire samenleving zoals wij die kennen, normaal is. Experiment over - terug naar de grote boze buitenwereld waar de dagelijkse realiteit voor bijna iedereen juist ongelijkheid is. ----------------------------------------------- Ron Peperkamp ron@peperkamp.nl ----------------------------------------------- ______________________________________________________ * Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet * toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een * open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek. * Meer info, archief & anderstalige edities: * http://www.nettime.org/. * Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).