[Nettime-nl] Tentoonstelling met Tsjechisch filmprogramma enperformance in HOTEL MARIAKAPEL

[Danielle van Zuijlen <danielle@hotelmariakapel.nl>]

-- english version below --


-- Tentoonstelling met Tsjechisch filmprogramma en performance in HOTEL  
MARIAKAPEL--

MORE WATER PLEASE, WAITER (horizon)
Ragani Haas, Barbara Schön, Wanja Tolko, Katharina Weishäupl, Andreas  
Wutz

OPENING: zondag 12 juni 16.00 uur
Tijdens de opening is er een PERFORMANCE van Ragani Haas, die eerder  
heeft samengewerkt met de Amerikaanse performance-kunstenares Joan  
Jonas.
In het Filmhuis (onder de tentoonstellingsruimte) wordt het  
FILMPROGRAMMA "KINO DER PILOTEN" vertoond, met korte films van  
filmmakers uit Praag (op 35mm film en dvd; samengesteld door filmmaker  
Andreas Wutz). Zie http://www.hotelmariakapel.nl voor het volledige  
programma!

open t/m 3 juli, vrij - zo 13-17uur
HOTEL MARIAKAPEL, Korte Achterstraat 2a, Hoorn
http://www.hotelmariakapel.nl

---
Alles begint met een zeker verlangen…

Hoewel ze werken in de schijnbaar uiteenlopende media film,  
installatie, schilderkunst, performance en sculptuur, delen de  
kunstenaars een verwante visie. Deze beweegt zich rond wat wij zien en  
wat ons oog ontglipt, onze beleving van tijd en ruimte - en de leegte  
daartussenin. Basis van het werk kan de poging zijn om tegelijkertijd  
vooruit en achterom te kijken, het herschrijven van herinneringen, het  
onderzoeken van dagelijkse situaties en het spelen met afstand; de  
tegenstelling van het hier zijn en het afwezig zijn. Is “tijd altijd  
tijd, en plaats altijd en alleen plaats”, zoals T.S. Eliot zei?

ANDREAS WUTZ (München/Praag) toont in zijn films gewone, niet  
spectaculaire plaatsen, situaties, bewegingen en acties die in een  
sluimerende staat lijken te zijn, door het precies bepaalde licht,  
focus, snelheid en de montagetechnieken die hij gebruikt. De wereld die  
hij toont lijkt vlak voor zijn verdwijnpunt te staan, terwijl de  
onderbelichte beelden onderstrepen wat normaal aan ons oog ontglipt.
Zijn werk werd in Nederland eerder vertoond op het Rotterdams  
Filmfestival en het Impakt Festival. Onder de titel KINO DER PILOTEN:  
Cerne Mosty, Bile Hory (Black Bridges, White Mountains) toont hij naast  
eigen werk ook films en video's van Martin Blazicek, Vic Pancir, The  
Tape Beatles en Alexander Hackenschmied (Aimless Walk uit 1930, een 35  
mm kopie uit het filmarchief van Praag). Voor uitgebreide informatie  
zie www.hotelmariakapel.nl.

RAGANI HAAS (Stuttgart) heeft een uitgesproken voorkeur voor het  
absurde en ziet haar werk als “zacht terrorisme”. Om een concept te  
onderzoeken dat past bij haar manier van denken, kwam ze tot een  
mengeling van happening, installatie en performance. Absurde,  
ruimtelijke, zintuiglijke of abstracte acties, handelingen en ingrepen  
worden een model dat de beschouwer kan onderkennen ofwel weerleggen met  
zijn eigen fantasie en associaties. Het -live- toekijken wordt een  
experiment, en de “kunst” een constant veranderende werkelijkheid.

De bijna abtracte monotypes en aquarellen van BARBARA SCHöN (München)  
geven je een wazig beeld van iets, als een schaduw of een fragment,  
waarschijnlijk van een plek waar zij is geweest. Startpunt in haar werk  
is vaak een beeld uit haar geheugen, of gevonden beelden die een gevoel  
uitdrukken waar zij persoonlijk mee verbonden is. De beelden geven geen  
concreet antwoord, noch een beschrijving van een bepaalde situatie,  
maar proberen eerder een moment in de tijd te vatten, zoals een  
fimstill dat doet; een moment van zoeken of verlangen.

Sinds geruime tijd onderzoekt beeldhouwer WANJA TOLKO (Leipzig) een  
onderwerp dat hij “de eeuwige landmeter” noemt. De landmeter meet, gaat  
verder, markeert specifieke punten, bepaalt coördinaten. Hij wordt  
gedreven door een zeker verlangen, door de wens de absolute perfectie  
te bereiken door de wereld in detail in kaart te brengen - maar zal  
nooit zijn doel bereiken. De vastberadenheid en verheldering van diens  
eigen positie wordt een allegorie voor het zoeken naar universeel  
overzicht, en drukt tegelijkertijd de mislukking ervan uit.

De meeste recente werken van KATHARINA WEISHAUPL (München) zijn  
site-specific installaties. Haar interesse gaat uit naar onbelangrijke,  
gewone dingen, die ons in het dagelijks leven omgeven. Met eenvoudige  
veranderingen of subtiele interventies reageert zij op een gegeven  
ruimte en toont daarmee ruimtelijke bijzonderheden of onopvallende  
details. Sommige werken zijn nauwelijks zichtbaar, maar creëren  
desondanks altijd een nieuwe poetische identiteit voor de ruimte.

Samenstelling en tekst: Katharina Weishaüpl, mei 2005
Meer informatie via info@hotelmariakapel.nl of 0229 273 573


------------------------------------------------------------------------ 
----
-- Exhibition opening with Tchech film programme and performance in  
HOTEL MARIAKAPEL --

MORE WATER PLEASE, WAITER (horizon)
Ragani Haas, Barbara Schön, Wanja Tolko, Katharina Weishäupl, Andreas  
Wutz

OPENING: sunday 12 june 4pm
During the opening there will be a performance by Ragani Haas, who in  
the past has worked with the American performance artist Joan Jonas.
In the Filmhouse (underneath the exhibition space), a film programme by  
Andreas Wutz is screened :  Kino der Piloten, with short films by  
filmmakers from Prague, on 35mm film and dvd. See  
http://www.hotelmariakapel.nl for full programme information)

OPEN until  3 july, fri- sun 1-5 pm
HOTEL MARIAKAPEL, Korte Achterstraat 2a Hoorn, the Netherlands
http://www.hotelmariakapel.nl

---
Everything starts with a certain longing...

Though they are working in the seemingly disparate media of film,  
installation, painting, performance and sculpture, all the artists  
share a similar vision. It circles around what we see and what we fail  
to notice, how we experience time and space and the emptiness in  
between. Basis of the works can be the attempt to look forward and  
backwards at the same time, the rewriting of memories, the examination  
of situations in everyday life and the play with distance, the  
discrepancy of being right here and being absent. Is "time always time  
and place always and only place" as T.S. Eliot said?

ANDREAS WUTZ (Munich/Prague) shows in his films common, unspectacular  
places, situations, movements and actions that appear in a kind of  
abeyance, ascribed to the specifically defined light, focus, speed and  
montage techniques he uses. This world seems to be just before its  
disappearing as the underexposed imagery marks what we usually fail to  
notice. His work was shown before on the Rotterdam Film Festival and  
the Impakt Festival. Under the tiltle KINO DER PILOTEN: Cerne Mosty,  
Bile Hory (Black Bridges, White Mountains) he shows a film programme  
with 1930-avantgarde and contemporary films and videos by Martin  
Blazicek, Vic Pancir, Alexander Hackenschmied and The Tape Beatles.  
(for the full programme go to www.hotelmariakapel.nl)

RAGANI HAAS (Stuttgart) has a marked preference for the absurd and sees  
her work as something like “gentle terrorism”. To research a concept of  
art that suits her way of thinking, she found herself in a mixture of  
happening, installation- and performance art. Absurd, spacial, sensual  
or abstract actions, operations or interventions become a model that  
the viewer can either verify or falsify with his own imagination and  
associations. Watching –live- becomes an experiment, a field trial and  
“art” a constantly changing reality.

The almost abstract monotypes and watercolors of BARBARA SCHON (Munich)  
give you a blurred view on something, like a shadow or a fragment,  
probably of a specific place she has been to. Starting point in her  
work often is an image in her memory or found imagery that expresses a  
certain sentiment she is personally connected to. The images don’t give  
you any concrete answer or the description of a particular situation,  
rather they try to keep a moment in time, similar to a film still, a  
moment of search or longing.

For quite a while the sculptor WANJA TOLKO (Leipzig) is researching the  
subject of what he calls the ”eternal surveyor”. The surveyor measures,  
moves forward, marks specific points, determines coordinates. He is  
driven by a certain longing, the wish to reach absolute perfection by  
mapping and fathoming the world in detail - he never will be able to  
reach his aim. The determination and clarification of one’s own  
position becomes an allegory for the search of a universal overview and  
at the same time it states its failure.

Most of the recent works of KATHARINA WEISHAUPL (Munich) were  
site-specific installations. She is interested in inconsiderable,  
common things and situations that we are surrounded with in everyday  
life. With simple changes or subtle interventions she reacts on the  
given space and points out spacial peculiarities or inconspicuous  
details. Some of the works are hardly visible, but always they create a  
new poetic identity of the space.


Text and selection of artists: Katharina Weishaüpl, May 2005
More information via info@hotelmariakapel.nl or +31(0)229 273 573



______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).