| Tjebbe van Tijen via Chello on Thu, 13 Dec 2012 16:23:04 +0100 (CET) |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
| [Nettime-nl] The Limping Messenger: WETTENMAKER TEEVEN: DE OVETREDER OPGEWAARDEERD TOT MISDADGER |
WETTENMAKER TEEVEN: DE OVETREDER OPGEWAARDEERD TOT MISDADGER December 13, 2012 by Tjebbe van Tijen De geïllustreerde en van links voorziene verzie is te vinden op mijn blog The Limping Messenger http://limpingmessenger.wordpress.com/2012/12/13/wettenmaker-teeven-de-ovetreder-opgewaardeerd-tot-misdadger/ ---------- Discriminatie begint in de taal met het benoemen van mensen en hun handelingen. Het jongste wetsvoorstel van ‘de Staatssecretaris van Immigratie en Asiel’ Fred Teeven (VVD) voor “strafbaarstelling illegaliteit” is daar een voorbeeld van. Dit wetsvoorstel is een erfenis van het Kabinet Rutte I dat onder druk van de PVV in het regerinsgprogramma opgenomen is.(1) Juridische verfijning van begrippen uit de taal leidt – in dit geval – uiteindelijk tot gevangennemening en opsluiting. [tableau met een de Tweede Kamer toesprekende Fred Teeven op de achtergrond van enkele definities uit het woordenboek over illegaal, strafbaar en pleonasme] Een lesje taal en logica voor Staatsecretais Fred Teeven “Wat niet mag is illegaal” ~ “Wat illegaal is mag niet” “Wat wel mag is niet illegaal” ~ “Wat niet illegaal is mag wel” Hoe je de reneertrant ook draait, het ene woord zit vast aan het andere als waren zij door een ketting onverbreekbaar aan elkaar geklonken. Als nu een – naar wij mogen aannemen – gestudeerde man als Teeven komt met een wetsvoorstel om ‘illegalen’ en de door hen bedreven ‘illegaliteit’ strafbaar te stellen, wat was dan de betekenis van het woord ‘illegaal’ voordat die mogelijk nog aan te nemen wet bestond ? Was -en is tot nog toe – ‘illegaal’ zijn in Nederland ‘onwettig’, maar toch niet strafbaar? Dat moet wel zo zijn, anders had de staatsecretaris zich al die moeite van het opstellen van een nieuwe wet wel bespaart. Is het wellicht zoiets als het verschil tussen ‘een overtreding’ van het burgerlijk recht en het plegen van een delict dat behoort tot ‘het strafrecht’? Lijkt het nu voorgestelde strafbaar stellen op illegaliteit op de verschuiving van de beoordeling van een handeling van ‘overtreding’ naar ‘misdaad’, zoals kort geleden met de aangenomen ‘anti-kraakwet’? Hierbij werd het oude grondrecht (op wonen, zoals geformuleerd in het proefschift van Professor Tak uit 1973) buiten werking gesteld. De mogelijk om zich te beroepen op het ‘huisrecht’ en zich zo te vrijwaren tegen binnentreding door wetsdienaren van een woning, ongeacht de eigendoms- of huur-status van een bewoner van een in gebruik zijnde/genomen woning, was immers de juridische basis die het ‘kraken van woningen’ mogelijk maakte? (2) Is dat de tendens in Nederland om grondrechten stapje voor stapje te ondergraven door bij het niet voldoen aan gestelde regels (aantoonbare vergunning, bezit- of gebruik-status, enzovoort) de status van een persoon niet te zien als van ‘overtreding’, maar als ‘strafrechtelijk vergrijp’. De ‘overtreder’ wordt opgewaardeerd als ‘misdadiger’. Het voorbeeld in het woordenboek dat deze plaat laat zien van hoe je het woord “strafbaar” kunt gebruiken is tekenend: “de meeste vormen van discriminatie zijn strafbaar.” Discriminatie is dus soms wel en soms niet strafbaar. Discriminatie – op grond van huidskleur, geloof, gedrag, seksuele geaardheid, ga maar zo door – is niet toegestaan. Dat is bij wet geregeld. Discriminatie is dus onwettig. De ‘strafbaarstelling van discriminatie’ is door de staat geregeld. Toch zijn de woorden ‘discriminatie’ en ‘strafbaar’ niet onverbrekelijk aan elkaar geketend, zoals nu in het voorstel voor het ‘strafbaarstellen’ van ‘illegaal zijn’. Er zijn kennelijk vormen van discriminatie die op de één of andere manier weliswaar niet mogen, maar toch – al dan niet oogluikend – toegelaten worden. Al te strakke regelgeving creërt meer problemen dan er door opgelost worden. Zo is het toch ook met iemand of iets dat ‘illegaal’ is. Ook daar kan een al te ver gaande regelgeving een aanvaardbare situatie in haar tegendeel doen omslaan. Het ‘pleonasme, de dubbelop-redenering-wet van Teeven is een wangedrocht. Het is ook een drogreden, zoals de stelling “alle raven zijn zwart” en dat zijn ze meestal, maar wie durft categorisch te beweren dat er helemaal nooit witte raven zijn, waren of kunnen bestaan? Het dichtstoppen van de kieren van de rechtstaat met iedere keer weer nieuwe regels, verpest de luchtkwaliteit van het huis waarin wij samenleven en leidt uiteindelijk tot verstikking als er geen lucht meer is om te ademen. Is het niet ‘de uitzondering’ die de regel bevestigd? De wet is niet doel maar middel. Daar zijn de mazen voor, want de veelvuldigheid van omstandigheden van zoiets ingewikkelds als een samenleving in een land met een overheidsapparaat en grenzen, binnen- en buitenland, andere landen met andere regels en andere situaties, ga zo maar door, is iets dat niet geheel in wetten, regels en protocollen vast te leggen is. Illegalen die terug willen maar dat niet kunnen is slechts één voorbeeld daarvan. Omstandigheden in een mensenleven zijn maar deels te vatten in regels en principes worden soms beter gediend met het toepassen van een uitzondering, dan dwaas, star en dom de letter van de wet te volgen. Redelijkheid en wijsheid zijn waarlijk niet het monopolie van het justitieële apparaat. De vele voorbeelden van practische burger- en gemeentelijke initiatieven als het om ‘illegalen’ gaat, tonen dat aan. Wat vroeger mocht is nu illegaal en omgekeerd. Hoeveel voorbeelden zijn er daar niet van en hoeveel leed werd, wordt en zal er niet aangedaan worden door het vastklinken van woorden tot wettelijke regels die maar al te vaak wat nog een beetje recht was, krom buigen? —- (1) “In het eerste kabinet-Rutte was het CDA-minister Gerd Leers die de strafbaarstelling van illegaliteit moest regelen. Het kabinet zou toen overwogen hebben om onrechtmatig verblijf als misdrijf te kwalificeren, onder druk van gedoogpartner PVV. Uiteindelijk beperkte Leers zich, onder druk van zijn eigen CDA, tot het opleggen van een boete.” NRC/Handelsblad 6/12/2012 http://www.nrc.nl/nieuws/2012/11/06/teeven-houdt-optie-celstraf-illegalen-open-samsom-voorbarig/ (2) “Het karakter van het huisrecht als grondrecht moet worden gezocht in de sfeer van de persoonlijke vrijheid van het individu, een erkenning van de wezenlijke behoefte van de mens om een plaats te hebben waar hij ongestoord volkomen zichzelf kan zijn…” onder aanhaling van het Verdrag van Rome artikel 8 lid 1. [pagina 9] “Het verlies vande ‘vrije mogelijkhei tot gebruik’van een pand zou bij redelijke afweging van de betrokken belangen in vele gevallen wel eens minder zwaar kunnen wegen dan een ‘sociaal grondrecht’ op een menswaardige woning. Het bestaan van de Woonruimtewet 1947 geeft in deze reeds een duidelijke vingerwijzing.” [pagina 41] “Het huisrecht/the inviolability of the home – proefschrift”;1973 Rijksuniversiteit te Utrecht; p.280; Antonius Quirinus Cornelis Tak. http://www.worldcat.org/oclc/781255580 Posted in Discrimination, Dutch politics, Uncategorized | Tagged anti-kraakwet, Fred Teeven, grondrechten,huisrecht, illegalen, Professor Tak, PVV, strafbaarstelling illegaliteit, VVD ---- Tjebbe van Tijen Imaginary Museum Projects Dramatizing Historical Information http://imaginarymuseum.org web-blog: The Limping Messenger http://limpingmessenger.wordpress.com/ ______________________________________________________ * Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet * toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een * open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek. * Meer info, archief & anderstalige edities: * http://www.nettime.org/. * Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).