nettime-nl: Geen elektronische opstand in Singapore

[Marie-Jose Klaver <klaver@dds.nl>]

Geen elektronische opstand in Singapore

,,Een ongecensureerd Internet kan voor een regering in de 20e eeuw net zo
dodelijk zijn als de pest drie eeuwen geleden”, schreef de Amerikaanse
Internetactivist Declan McCullagh nadat Singapore strenge censuurmaatregelen
voor Internet had afgekondigd. In Singapore stelt de overheid alles in het
werk om “politiek ongewenste” informatie van Internet te weren. “Watch what
you type, 
Big Brother is reading your posts”, waarschuwen Singaporezen elkaar op
Usenet. 
Hoe censureert de Singaporese regering Internet en wat doet de bevolking om
de censuur te
omzeilen? Een case study.

Marie-José Klaver

In Singapore probeert de overheid op verschillende manieren en met wisselend
succes Internet te censureren om de oppositie tegen de People’s Action Party,
die al ruim drie decennia aan de macht is, monddood te maken. Door de openheid
van het netwerk, dat wereldwijd uit miljoenen computers bestaat, is volledige
censuur niet haalbaar. Voor Singapore is dat geen bezwaar. ,,Censuur kan niet
langer 100 procent effectief zijn, maar ook als het slechts voor 20 procent
effectief is, moeten we niet stoppen met censuur. We kunnen niet alle
informatie op Internet controleren, maar we kunnen ervoor zorgen dat het
verspreiden van schadelijk materiaal illegaal en zeer duur is”, aldus de
Singaporese minister van Informatie en Kunst in een verklaring over het nut
van Internetcensuur aan het parlement.
Volgens het officiële beleid van de Singapore Broadcasting Authority (SBA)
zijn alle Internetaanbieders verplicht zo’n honderd websites te blokkeren.
Het gaat
met name om pornografische sites en een paar webpagina’s van politieke
organisaties. De lijst met verboden sites zelf is geheim. ,,De lijst is ook al
een tijdje niet meer aangepast, omdat het een race tegen de klok is”, aldus
systeembeheerder Walter Klomp van de Singaporese provider Swiftech, die
momenteel zo’n 300 websites voor gebruikers afschermt. Swiftech lijkt vooruit
te lopen op een nieuwe wet in Singapore die providers verplichten om voor het
eind van het jaar nog meer sites te blokkeren. 
Inwoners van Singapore die een website hebben met informatie over politiek,
religie of de rassenverhoudingen in het land moeten een vergunning aanvragen
bij de SBA. De overheid oefent strenge controle uit op de informatie over
Singapore die op Internet wordt verspreid. De regeringsgezinde Straits Times
bericht regelmatig over gevallen van schadelijke “misinformation” over
Singapore op Internet. 
Om de censuur op het World Wide Web te ontwijken gebruiken Singaporezen die
prijs stellen op vrijheid van meningsuiting verschillende strategieen. Wie het
zich kan permitteren neemt een abonnement bij een Indonesische of Australische
Internetprovider om de censuur op websites te omzeilen. Ook Singaporese
aanbieders van politieke websites kiezen over het algemeen voor een
buitenlandse provider. De website Singapore Political News Network, waar onder
meer verboden interviews met dissidenten en rapporten van
mensenrechtenorganisaties over Singapore te vinden zijn, bevindt zich op een
computer in de Verenigde Staten. De nieuwssite, Singapore Window, maakt
gebruik van een Australische provider.
Singapore censureert niet alleen het World Wide Web. Het is Internetaanbieders
ook verboden om klanten toegang tot Usenet-nieuwsgroepen over seks te

verlenen. Usenet is een internationaal systeem van ongeveer 30.000 openbare
nieuwsgroepen over de meest uiteenlopende thema’s zoals seksualiteit en
politiek. Het
doorgeven van de twee drukst bezochte nieuwsgroepen over Singapore,
soc.culture.singapore en soc.culture.singapore.moderated, is niet verboden.
Wel vindt er in deze en andere nieuwsgroepen overheidscensuur en propaganda
plaats.
Berichten van tegenstanders van het regime die al te openlijk kritiek uiten,
worden op last van de Singaporese overheid uit de discussiefora verwijderd.
“In principe mogen Internetaanbieders zelf weten welke groepen ze
doorgeven. De
regering kan ze echter verplichten bepaalde berichten te verwijderen”, aldus
Wynthia Goh van de Singapore Internet Community, een groepering die op
gematigd kritische wijze probeert een dialoog met de regering aan te gaan
over het
blokkeren van websites.
Harry Lee, een gevluchte Singaporees die voor de Singapore & Malaysia Human
Rights Association in Australië werkt, post regelmatig berichten over
activiteiten van de Singaporese oppositie in het buitenland in nieuwsgroepen
als soc.culture.singapore, soc.rights.human (een formum over mensenrechten) en
aus.legal (over juridische zaken in Australië). Half april werd een bericht
van Lee over een conferentie van de Singaporese oppositie waar onder
anderen de
politieke vluchteling Tang Liang Hong sprak verwijderd. “Support and contacts
made at the conference will have the eventual long term affect bringing about
constructive and fair change in the Singaporean life,” schreef Lee. In zijn
bericht stond ook het adres van de website waar de toespraken die op de
conferentie werden gehouden zijn na te lezen, wat de regering waarschijnlijk
een doorn in het oog was. Deze maand werd onder andere een bericht van de
Britse Chinees Kong Sing Yeong over de versleutelingssoftware PGP, waarmee
elektronische post onleesbaar kan worden verstuurd, uit de nieuwsgroep
soc.culture.singapore.moderated verwijderd. 
“Watch what you type, Big Brother is reading your posts”, waarschuwt een
discussiant. De Singaporees Robert Ho vertelt per e-mail dat sinds half april
al zijn berichten over misstanden in Singapore in nieuwsgroepen worden
verwijderd. ,,In het verleden kwam het slechts sporadisch voor dat de overheid
mijn berichten wiste. Ik vermoed dat de geheime dienst nu al mijn
computeractiviteiten nauwlettend in de gaten houden'', aldus Ho.
Niet alle kritische berichten worden door de overheid verwijderd, omdat dat op
te grote weerstand van de internationale Internetgemeenschap zou stuiten. Op
politieke kritiek wordt vaak met een stroom van berichten over de
democratische verworvenheden van Singapore gereageerd. Een digitaal
spreekkoor van
aanhangers van de jeugdafdeling van de People’s Action Party probeert zo
kritiek op het
regime af te zwakken.
Het verwijderen van berichten uit nieuwsgroepen is een zeer effectieve manier
van censuur. De boodschappen worden namelijk fysiek van Internet verwijderd en
zijn voor niemand meer opvraagbaar. Er is eigenlijk geen manier om deze manier
van censuur te omzeilen. De enige oplossing is om de discussie van Usenet naar
websites als Singapore Window en mailinglijsten te verplaatsen. Harry Lee

beheert een besloten mailinglijst waar geïnteresseerden op basis van
anonimiteit per e-mail berichten kunnen uitwisselen. Het grote nadeel van
mailinglijsten is dat ze slechts een beperkt bereik hebben.
Behalve aan directe censuur doet de Singaporese overheid ook aan intimidatie
van politieke tegenstanders en mensen die dissidenten helpen om hun mening op
Internet openbaar te maken. In 1996 zette de regering van Singapore de Fin
Johan Helsingius onder druk om de identiteit van een Internetgebruiker bekend
te maken die via zijn anonymous remailer anon.penet.fi ongeveer tweehonderd
berichten tegen de overheid had gepost. Een anonymous remailer is een computer
waarmee Internetgebruikers anoniem elektronische berichten kunnen versturen.
Een speciaal programma verwijdert alle persoonlijke gegevens als naam, e-mail
adres en land van herkomst. Omdat de Finse wetgeving de anonimiteit van de
gebruikers van zijn remailer niet kon beschermen, besloot Helsingius na enkele
dreigingen met processen door Singapore, de Scientology Church en de FBI zijn
dienst stop te zetten.
Ook de oppositieleider Tang Liang Hong is middels processen de mond gesnoerd
toen hij tijdens de verkiezingscampagne januari vorig jaar oppositie tegen de
alleenheerschappij van de People’s Action Party voerde en voor meer rechten
voor niet-Engels sprekende Chinezen in Singapore pleitte. Hij werd door
dertien politici van de People’s Action Party beschuldigd van
“antichristelijke”
opvattingen en "Chinees chauvinisme". Toen hij na met de dood bedreigd te zijn
het land ontvluchtte werd hij tot een boete van bijna 10 miljoen gulden
veroordeeld wegens belastingontduiking. Via Internet probeert hij aandacht
voor zijn zaak te krijgen en voert hij verder oppositie tegen de regering.
De laatste weken is er naar aanleiding van de rellen in Indonesië in
soc.culture.singapore veel gediscussieerd over de vraag wat er zal gebeuren
als de Singaporezen ooit in opstand komen. Een ding is zeker: Aan Internet als
wapen in de strijd hebben de Singaporezen niet veel omdat de overheidscensuur
te sterk is.

30 mei 1998
(Een kortere versie van dit artikel verscheen vandaag in NRC Handelsblad)

--
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet toegestaan zonder
* toestemming. <nettime-nl> is een gesloten en gemodereerde mailinglist
* over net-kritiek. Meer info: list@dds.nl met 'info nettime-nl' in de
* tekst v/d email. Archief: http://www.factory.org/nettime-nl. Contact:
* nettime-nl-owner@dds.nl. Int. editie: http://www.desk.nl/~nettime.