nettime-nl: David Bennahum's 'Extra Life'

[Mylene van Noort <mylene@waag.org>]

Memoires van een volgzame hacker


Mensen van dertig hebben ouders die tot de hippie generatie behoorden.
Ouders die rebelleerden tegen de benepen na-oorlogse mentaliteit, abortus
bevochten en juichten om de pil, experimenteerden met drugs en erin
slaagden het   establishment  zo te provoceren dat het voor hun opzij ging.
Mensen van dertig behoren tot generatie X, die gekarakteriseerd wordt als
soft, volgzaam, commercieel en behoudend.
David Bennahum, schrijvend redacteur van o.a. Wired en I.D., is een van
hen. Als hij op twaalfjarige leeftijd besloten heeft tot 'home base' te
gaan met zijn vriendinnetje Jennifer, weet hij aan condooms te komen. Zijn
vader echter ontdekt zijn aanschaf voortijdig en draagt hem op de condooms
uit het raam van hun appartement op de vijftiende verdieping te gooien. 'I
could have ignored my father's command', schrijft David trots in 'Extra
Life', 'When faced with his full attention and rage I did not rebel;
instead, I chose to follow'.

Toch weet de gehoorzame generatie X de volwassenen te verbluffen en is er
wel degelijk sprake van een kloof, maar deze heeft niets met opstandigheid
en wilde wensen te maken.
David's generatie ontdekte gretig een gloednieuwe wereld, waarvoor in hun
fantasie al ruimte was geschapen door sci-fi films als Star Wars en A Space
Odyssee en die benoemd werd door William Gibson: Cyberspace.

David beschrijft in zijn autobiografie 'Extra Life' ontroerd  het
samenvallen van zijn jeugd met de opkomst van de computer. Op vijfjarige
leeftijd verzwikt hij zijn enkel bij het skieen en strompelt naar de
hotelbar. Daar staat hij oog in oog met een van de allereerste
spelcomputers, waarop PONG draait. Niemand anders heeft enige
belangstelling voor het apparaat.

Met sentimentele zelfgenoegzaamheid beschrijft David hoe hij onmiddellijk
gegrepen werd door de nieuwe wereld van computers. Op vijfjarige leeftijd
verhuisde hij met zijn ouders van New York naar Parijs, waar zijn
leeftijdgenoten hem pestten om zijn bril en zijn Amerikaanse accent.
De computer was een uitvlucht en al spoedig zijn beste kameraad. David's
omgang met computers is meer dan zomaar Spielerei: hij heeft voor
computerspelletjes een visionaire aandacht.  In zoetelijke scenes
beschrijft hij hoe hij uiteindelijk, door de computerspelletjes toch
populair wordt en vriendjes maakt. Zelf heeft hij daarbij de rol van het
schrandere jongetje dat het belang aanvoelde van dit nieuwe speeltuig. 'Het
was hetzelfde als leven in de tijd dat de eerste schrijvers verschenen!'.
De ouders van David schatten zijn belangstelling goed in en zijn niet héél
boos als hij een zilveren vulpen steelt waarin een digitaal klokje is
verwerkt.

Jongetjes als David waren de pioniers van het glorende digitale tijdperk.
Volwassenen waren niet geinteresseerd in spelletjes, evenmin als meisjes.
Toen floppies nog groot en slap waren met 'gaten in het midden zo groot als
doughnuts', kon je nog eindeloos spelletjes  downloaden van Pirate Bulletin
Boards en ze vervolgens naar je hand zetten.
Tot het eerste digitale speelgoed behoorde Big Trak, een programmeerbare
speelgoedauto waar je ouderen schrik mee kon aanjagen door hem als een
voetzoeker om hen heen te laten scheuren.
'Wij waren de eerste generatie kinderen die speelgoed hadden dat bijna geen
enkele relatie had tot de wereld van volwassenen'.
Touwtjespringen heeft dat ook niet, maar David denkt in brede gebaren als
het om de technologische revolutie uit  zijn kindertijd gaat.

Op twaalfjarige leeftijd, eind jaren zeventig, dreigt David het spoor
bijster te raken. Gelukkig grijpt zijn vader in en net op tijd verruilt
David de verlokkingen van joints, LSD en meisjes voor een walnootbruine
Attari.

'Extra Life' leest als een scenario voor een feel good Kerstfilm voor alle
leeftijden, met McAuley Culkin in de hoofdrol.
Terwijl David zijn eerste programmeerdaden verricht en door zijn speelgoed
louter verstandige zaken leert als analyseren, samenwerken, plannen en
denken, wordt de  antipathie die zijn zus Samantha voor computers heeft
haar bijna fataal. Daardoor namelijk wordt ze in de armen gedreven van een
drugsdealer en verliest zij, op dezelfde leeftijd dat David definitief voor
de computer heeft gekozen, haar maagdelijkheid.

Computers hebben, als David naar de middelbare school gaat,  nog geen
sex-appeal. Het computerlokaal is weggestopt tussen een rij tassenkluisjes
bij de garderobe.
Voor David fungeren ze als opvoeders, als therapeuten, als vrienden. De
generatie computers waar hij mee opgroeit vragen  om intensieve
samenwerking.
Hier leert hij in een multi-user omgeving te werken, maakt hij kennis met
de concepten als privilege en beveiliging en krijgt inzicht in het
gebruiken van een mainframe.

Hoewel Douglas Engelbart al in 1968 een rudimentaire vorm van Internet
demonstreerde op het Ministerie van Defensie in de vorm van een grafische
gebruikersinterface, compleet met iconen,  windows en een muis, was het
idee van computernetwerken nog een droom.

Het belang dat David Bennahum aan computers toeschrijft is enorm. Het
omgaan met computers geeft hem zoveel zelfvertrouwen dat hij zelfs goed
wordt in atletiek!
Naarmate hij hogere cijfers haalt  in de computerklas, gaat hij harder
hollen tot hij eindigt in bijna dezelfde tijd als de toprenners van zijn
jaar.

Computers brengen hem burgerzin bij en verantwoordelijkheidsgevoel.
Eenvoudige computervaardigheden past David toe in zijn leven: 'It is hard
to get it right'.
Als Alpha moet hij erkennen dat sommige van zijn klasgenoten betere
programmeurs zijn dan hij. Hij is in het programmeren dan ook uit op
elegantie en schoonheid en beschrijft programma's alsof het choreografieen
zijn, zijn leermeester Mr. Moran als een impressario met een verfijnde
smaak.

Als David naar Harvard gaat weet de universiteit zich nog niet goed raad
met de nieuwe discipline computerkunde. Valt het onder filosofie, wegens de
band met de logica, zoals David betoogt? Of hoort het thuis bij scheikunde,
ergens tussen fysica en chemie in?

Tijdens zijn studie komt de eerste Macintosh op de markt en is het spoedig
gedaan met het avontuur : 'Where's the operating system? was the first
thing I thought as I stared at the Macintosh's screen. (..) Then I
understood, with a mixture of bliss and disgust, that the interface is the
operating system.(..) It was a weird , disorienting feeling, seeing a
machine that's so beautiful yet so remote, so secretive,  that I couldn't
get inside it" .
Beginnelingen leren de Mac kennen als gebruikers, zonder enige
programmeerdaad te hoeven  verrichten. Programma's worden steeds mooier,
source codes zijn niet meer vrijelijk beschikbaar.
De marketing van Macintosh benadrukt de mogelijkheden tot zelfexpressie van
de Apple Classic. Computers gaan tot Davids teleurstelling  steeds meer
over individualisme.

In de epiloog betoont David zich op dertigjarige leeftijd in zekere zin een
oude man die terugverlangt naar vroeger tijden, toen je nog programmeerde
in BASIC, modems met de hand installeerde en al je splinternieuwe kennis
deelde met je maatjes en op Bulletin boards achterliet.
David droomt van een toekomst voor het net waarin mensen vrijelijk met
elkaar communiceren, zonder tussenkomst van mediamoguls of adverteerders.
Een vrije, onafhankelijke distributie van tv, film, radio en print.

Verhip, is de  rebelse geest van de flowerpower generatie dan toch
doorgesijpeld in generatie X? Op de achterflap van 'Extra Life' staat een
fotootje van David Bennahum. Fris, jong, alert, een tikje koket met die
hand onder zijn kin.
Wellicht dat om cyberspace vrij te houden van de wurggreep van commerciele
belangen, er een nieuwe, rebelse generatie nodig is. Met voldoende afkeer
van volgzaamheid om de macht van het nieuwe media establishment te hacken.

David S Bennahum, 'Extra Life; coming of age in cyberspace', Basic Books 1998

Mylene van Noort




Mylene van Noort, mailadres: mylene@waag.org
Maatschappij voor Oude en Nieuwe Media / Society for Old and New Media
De Waag, Nieuwmarkt 4, 1012 CR Amsterdam
Tel: 020-5579898
Fax: 020-5579880
URL: http://www.waag.org


--
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet toegestaan zonder
* toestemming. <nettime-nl> is een gesloten en gemodereerde mailinglist
* over net-kritiek. Meer info: list@dds.nl met 'info nettime-nl' in de
* tekst v/d email. Archief: http://www.factory.org/nettime-nl. Contact:
* nettime-nl-owner@dds.nl. Int. editie: http://www.desk.nl/~nettime.